Vochtige dag

We hebben prima geslapen. Ik ben heel even wakker geweest omdat het echt stortte van de regen. Nog wel vroeg wakker. om een nieuw goed ritme te vinden is nog best wel lastig.

Vandaag staan er een canopytocht en een rafttocht op het programma, maar als we aan het ontbijt zitten komt het gewoon weer met bakken naar beneden. De canopytocht is bij regen niet zo leuk, dus die wordt gecanceld, maar voor het raften maakt een beetje meer of minder regen niet uit. Je wordt toch nat. Dus we gaan op weg naar de snelstromende Sarapiqui om een tochtje van anderhalf uur te maken. Nog nooit gedaan, dus een beetje zenuwachtig waren we wel.

Maar wat was het een waanzinnige gave tocht!! Een paar categorie drie stroompjes (schijnen best heftig te zijn) en gewoon heel erg leuk en spectaculair om te doen. Inderdaad tot op het botje nat geworden maar met zo'n standaardwarmte van tegen de 30 graden en hoge luchtvochtigheid maakt dat ook allemaal niet meer uit.

Nadat we droge kleren hebben aangetrokken zijn we doorgegaan naar een restaurant om te lunchen. Deze hebben een mooie kikkertuin en leggen fruit neer om vogels aan te trekken. Die kwamen daar dan ook heel enthousiast op af waardoor Mylène heel veel hele mooie foto's heeft kunnen maken. Deze laten helaas nog even op zich wachten aangezien ik het nog niet voor elkaar heb gekregen om de foto's van haar sd kaartje af te krijgen. Jullie zullen het dus even met mijn suffe fotootjes moeten doen.

Na de lunch zijn we weer naar het hotel gereden. Daar zijn Mylène en ik weer even terug naar de 250 meter lange hangbrug gegaan om deze bij daglicht te aanschouwen en over te steken. De brug ziet er bij daglicht een stuk verroester uit, maar ach.... Hij heeft ons gisteravond gehouden, dus zal dat vandaag ook nog wel doen. Maar de brug is zeker indrukwekkend en bijzonder om overheen te lopen. Het Regenwoud zijn we niet meer ingegaan met zijn tweeën. Op de een of andere manier heeft mijn dochter niet zoveel vertrouwen in mijn richtingsgevoel en was duidelijk bang dat we of een tarantula tegen zouden komen of dat ze straks alleen nog maar onze schoenen terug zouden vinden. We zijn dus nadat ik nog een paar oerwoudfotootjes heb gemaakt weer over de brug terug gegaan.

De rest van de dag een beetje relaxend, lezend met een Costa Ricaans biertje in de hand, doorgebracht. Het is nu avond en mijn natte kleren zijn nog net zo nat als vanochtend. Morgen gaan we door naar het volgende hotel. Ik geloof dat ik daar maar gewoon even een zakje met natte en vieze lompen afgeef om te wassen. Het handwasje met de wipexpress werkt hier duidelijk niet. Het droogt gewoon niet meer en wordt alleen maar heel langzaam muf.

So far so good, we leven nog steeds al is Mylène inmiddels door het tijdsverschil wel helemaal als een gebakje. Heel vroeg naar bed gegaan en sliep vrijwel meteen. Hopelijk morgen weer lekker fris.