Van bialowiezki naar Warchau

Vandaag een reis van zo'n 235 km voor de boeg. Truus zegt dat het 4 uur gaat duren. Mylène kan het bijna niet geloven. We gaan naar de hoofdstad. Daar zal toch wel een snelweg naartoe gaan. Nee dus, vanaf deze kant iig niet. Wel hele stukken weg die lijken op een patchwork kleedje van verschillende kleuren en vormen asfalt. Niet erg netjes afgewerkt dus de schokdempertjes hebben het druk vandaag. Wat opvalt (niet alleen vandaag, maar ook al eerder tijdens de reis) is dat men hier de gewoonte heeft om gedenkplaatjes of -kruisjes te plaatsen op plekken waar een dodelijk ongeluk is gebeurd. Polen staat niet echt bekend om zijn verkeersveiligheid en ik heb meerdere situaties al gezien dat ik dacht: levensgevaarlijk!! Mensen op de fiets op een smalle weg waar je 90 mag, wegwerkzaamheden waar de mannen gewoon midden op de weg bezig zijn zonder dat dit degelijk is afgezet. Dat je rechtsaf mag slaan terwijl het verkeer op de weg waar je op wil ook gewoon groen ligt heeft. Echt bizar. Het verbaast me dan ook niet echt dat ik zoveel van die gedenktekens zie. Alleen vandaag al op die 235 km heb ik er 9 gezien. Een met drie kruizen op een rijtje, maar ook één waar een foto van een jonge jongen op een boom was gehangen met allemaal bloemen er omheen. Best confronterend vond ik. En toch scheuren de Polen me met hoge snelheid voorbij in de regen, terwijl ik toch ook al 80-90 km per uur rijd.

Maar goed. Ik blijf maar vooral goed opletten en laat me niet opjutten door alle haastige Polen. Overigens zijn ze alleen haastig in het verkeer. Verder hebben ze alle tijd van de wereld. Een kopje koffie wordt op 't gemakkie gemaakt en ook voor een ijsje zul je even tijd moeten uit trekken en iedereen staat ook geduldig te wachten tot het klaar is of tot ze eindelijk aan de beurt zijn.

We doen er inderdaad 4 uur over om bij het hotel aan te komen. Midden in het centrum, een drukte van jewelste en onze indruk is dat het een heel andere stad is dan Gdansk. Waar Gdansk gemoedelijkheid uitstraalde doet Warschau dat absoluut niet. Hier raast het verkeer en de trams. We zitten op de 8e verdieping en kijken uit op een drukke rotonde. De neonreclame op een winkeltje knippert: 24hr alcohole. En daarmee is iig ons vooroordeel over Polen bevestigd en in plaats van een rolletje pepermunt op het kussen, liggen er oordopjes op het nachtkastje. Dus ik ben benieuwd of ik die nog wanhopig in mijn oren ga proppen...