Touwbrug en Glenariff park

Vanochtend redelijk op tijd op pad richting de touwbrug. Helaas regende het nogal door, maar we hebben onze regenponcho's bij ons en die hebben we dan ook met veel gedoe en gehannes aangetrokken. We lijken wel Bep en Toos was Mylène's opmerking en zo heten de poncho's dan ook inmiddels. Nog best een aardige wandeling richting de brug en er overheen was een leuke ervaring. Het werd zowaar droog toen we er eenmaal waren. Broedplaats van meeuwen en dat ruik je dan ook. Wel leuk om te zien hoe de jonge meeuwen tussen de rotsen zitten.

Na de brug even bijkomen met koffie en een muffin en plan opgevat om via de Dark Hedges (filmlocatie van Game of Thrones) richting Glenariff park te rijden waar je mooie wandeling kunt maken en watervallen zijn.
The Dark Hedges stelde weinig voor, maar leuk er even te zijn geweest. Jammer dat er zoveel mensen zijn. Echt een mooie foto maken van de bijzondere bomen kan dus eigenlijk niet.
Vervolgens in de regen weer door naar Glenariff park. Toen we aankwamen was het wel weer redelijk droog maar zonder Bep en Toos durfden we toch niet op pad te gaan. En dat bleek veen wijs besluit, want we hebben het niet helemaal droog gehouden. We wilde eerst een deel van de wat langere wandelroute doen om vervolgens over te stappen naar de wat kortere langs de watervallen. Ergens hebben we wat gemist, want na tijdje kwam er een nieuwe afslag verder het bos in. Dus kaartje erbij. Met een beetje logisch nadenken bedacht waar we ongeveer moesten zijn. Dus ik stelde voor van de route af te gaan. Maar Mylène dacht dat we dan voor eeuwig in het donkere bos zouden gaan zwerven, dus wilde route verder lopen. Compromis gemaakt door stukje van route af te gaan en te kijken of het matchte met de kaart en het idee waar we waren. Het klopte (gelukkig) dus dat bespaarde ons 7 km.
Terug bij beginpunt eerst even een herstelcola gedronken en daarna de kortere wandeling gestart langs de watervallen. Was een hele leuke route met halverwege restaurant waar we gegeten hebben. De eerste helft van de route was behoorlijk dalen, dus de tweede helft van de route was behoorlijk stijgen. Niet waar ik echt op gebouwd ben, maar met vele "even bijkomen" stops wel gered. Terug bij het startpunt bleek dat er zo'n beetje de enige nog in het park waren. Wel lekker makkelijk je auto terugvinden. Morgen gaan we de grens over naar Ierland richting Donogal.