1e dag krakau zoutmijn

De wekker gaat vroeg af en van het café op de hoek komt nog steeds een hoop geschreeuw en glasgerinkel. Die hebben er al een aardig nachtje op zitten. Niet dat we er last van hebben gehad hoor.

Na een vlug ontbijtje haasten wij ons naar de plek waar we opgehaald zullen worden. Er staat een bus en een reisleidster, maar wij horen niet bij haar groep. Nagenoeg iedereen stapt in en alleen wij met nog een paar andere wanhopig kijkende zielen (die overigens allemaal naar Auschwitz gaan) blijven vertwijfeld achter ons afvragend of het allemaal wel goed gaat. Na een kwartier komt er nog een bus aanrijden met Auschwitz achter het raam. Toch maar even vragen of zij weet hoe het zit en verdomd op haar lijstje staan we wel. Nog wel een beetje onwennig stappen we in want we zouden toch naar de zoutmijn gaan en niet naar Auschwitz. Na een klein kwartiertje wordt het allemaal duidelijk. Deze bus brengt ons naar de grote verzamelplaats en vanaf daar worden we in een andere bus met nieuwe reisleider gedirigeerd. Eind goed al goed. Heb een hekel aan dit soort gedoe. Mrs. Controlfreak die geen controle meer heeft.

De zoutmijn is erg de moeite waard. Alhoewel er geen mijnbouw meer is sinds 1996 wordt er in de mijn wel nog gewerkt. De mijn is 8 lagen diep en het labyrint is vele honderden kilometers lang. Het water wat in de mijn komt moet er uitgepompt worden om te voorkomen dat de hele boel instort en uit dat water wat bijzonder zout is, wordt nu nog steeds zout gedistilleerd. Niet omdat het nog geld oplevert, maar omdat ze het zoute water niet mogen lozen.

De mijn bestaat al sinds de Middeleeuwen en eeuwenlang is deze geëxploiteerd. Het verzorgde zo'n 2/3 van het inkomen van Polen. Dus de mijn was erg belangrijk. Er zit hier echt heel veel zout onder de grond en vroeger was zout erg duur. Net zo duur als zilver. Zout werd namelijk gebruikt om etenswaren te conserveren. Met de komst van elektriciteit en met name de koelkast is de waarde van zout enorm gekelderd waardoor exploitatie uiteindelijk niet meer rendabel was en de mijnbouw is gestopt. De mijn is voornamelijk met hout gestut. Door het zout blijft hout goed geconserveerd. Het is bijzonder om te zien hoe soms behoorlijk grote kamers met hout zijn gezekerd.

In de mijn zijn vele bijzondere sculpturen gemaakt van zout. Er zijn 32 kapellen onder de grond omdat men grote behoefte had om te bidden voor hun veiligheid en er is zelfs een kerk onder de grond op 100m diepte. Deze kerk is nog altijd in gebruik en er worden nog steeds diensten gehouden. Je kunt er ook in trouwen. Alles is van zout gemaakt in de kerk. Tot aan de kroonluchters aan toe. Deze zijn van zuivere stukken zout gemaakt. De rest ziet er allemaal grijs uit. Dat komt doordat het zout vermengd is met zand. Je kunt voelen als er ergens zout zit. Zout voelt namelijk heel koud aan. Je kunt het natuurlijk ook proeven. De kerk is echt wel heel bijzonder om te zien. In de muren zijn vele bijbelse verhalen uitgehouwen. Er worden nog steeds sculpturen toegevoegd. In de kerk is als laatste een beeld van paus Johannes Paulus II toegevoegd. Dit is een Poolse paus geweest en de man wordt in Polen echt vereerd. Zijn foto's staan langs de weg en in nagenoeg alle kerken.

Het enige wat mindere aan het mijnbezoek is dat je met veel in een klein mijnliftje wordt gepropt en in een soort van vrije val naar beneden zoeft. De lucht in de mijn is bijzonder. Er is op laag 4 zelfs een sanatorium ingericht die mensen met allergieën en astma soms wel een week lang laten blijven om de zoute lucht in te ademen en zich daardoor beter gaan voelen.

Rond een uur of 1 zijn we weer terug in het centrum van krakau. We besluiten naar het grote plein te gaan waar de lakenhal staat en de Mariakerk.

De Mariakerk heeft 2 torens die ongelijk van hoogte zijn. De legende vertelt dat er 2 broers waren die ieder een toren bouwde en elkaar naar de kroon staken om de hoogste toren te bouwen, totdat de ene broer de andere vermoordde en er een eind kwam aan het ophogen van de torens. Het oude roestige mes van de moordenaar hangt nog altijd onder de bogen van de lakenhal om eraan te herinneren dat misdaad niet loont.

Ook is er al een eeuwenoude traditie van de Hejnal. Sinds de 14e eeuw blies een wachter een trompetsignaal ten teken dat de stadspoorten open- en dichtgingen. De trompetblazer sloeg ook alarm bij gevaar. Volgens de legende wilde de wachter zijn stadsgenoten waarschuwen tegen de oprukkende Tataren, maar werd zijn trompetgeschal abrupt afgebroken omdat hij door een pijl geraakt werd. Ter herinnering hieraan wordt sinds de 16e eeuw elk uur nog steeds dit afgebroken signaal geblazen vanuit de hoogste toren van de Mariakerk. Als eerste in westelijke richting en dan in de overige windrichtingen. En idd, als de kerkklok geslagen heeft, gaat er een raampje open boven in de toren, kont er een toeter naar buiten en klinken de trompetgeluiden, en dat 4 keer. Als je het weet, ga je er ook op letten en zelfs in onze hotelkamer als het raam open staat, hoor je de trompet.

De Mariakerk is zeker van binnen een prachtige kerk. Helaas konden we de kerk niet echt goed bezoeken omdat het gesloten was voor bezoekers omdat er diensten waren. Ik denk vanwege mariahemelvaart wat maandag is.

Onder de lakenhal zijn er archeologische opgravingen geweest waar de oude markt is blootgelegd. Hiervan is een museum maar alle kaarten voor vandaag waren al.uitverkocht, dus nu hebben we kaarten voor morgenavond. Schijnt bijzonder te zijn.

Verder is Krakau een hele mooie, leuke en gezellige stad waar natuurlijk een hoop toeristen rondlopen maar ook heel veel bruidsparen. Ik denk dat we er zeker 5 gezien hebben. Kan ik me wel wat bij voorstellen want het heeft iets romantisch. De vele witte koetsen met mooi versierde paarden die door de stad rijden versterken, naast de vele mooie gebouwen, dit beeld.

''s avonds hebben we op het plein lekker een hapje gegeten en daarna zijn we met versleten voeten weer terug gegaan naar het hotel. Ik schat in dat het een half uurtje heeft geduurd voordat Mylène met haar kleren nog aan in bed in slaap gevallen is. Maar het was dan ook een lange en best indrukwekkende dag.