Lake Bohinj, grootste meer van Slovenië
Het was nog steeds regenachtig toen we vanochtend opstonden. Gelukkig niet zo heftig als gisteren. Meer flinke miezer.
In de reisdocumenten die we van de reisorganisatie hadden gekregen stonden een aantal routes die we konden doen, dus we hadden een leuke maar korte route uitgezocht waar een aantal leuke stops in zaten. Na het ontbijt ben een paar potjes pesten zijn we (dit keer met plu's) in de auto gestapt en op weg gegaan. Slovenië is een erg mooi land. Doet wel wat aan Noorwegen denken maar minder ruig. De eerste stop waar we aankomen is bij het meer van Bohinj. Er staat daar een heel klein schattig kerkje met mooie fresco's. Daar zijn we even binnen geweest om te bekijken. Iets verderop begon een wandelroute van ongeveer 1,5 uur waarvan we dachten dat het om het meer was. Na kwartiertje lopen kwamen we bij een eettentje en omdat het lunchtijd was hebben we daar een hapje gegeten. Hadden goede maar ook bijzonder grote hamburgers. Niet opgekregen zo groot. Nog even overleg of we de wandeling nu wel of niet zouden doen vanwege de andere activiteiten die er ook nog op de route lagen, maar uiteindelijk de fatale beslissing genomen het wel te doen.
Een prachtige wandeling langs een prachtig meer in een hele mooie omgeving. De regen was inmiddels gestopt. Echter na 2 uur lopen waren we pas aan de overkant van het meer. Er stond daar een mooi bord wat aangaf dat we net aan in de buurt van de helft van de wandeling waren. Hmmm dat was niet helemaal de planning. Maar we zijn natuurlijk echte bikkels en we waren nu toch al halverwege dus we gaan de wandeling afmaken ook. Zat trouwens niks anders op want terug was ongeveer net zo ver. Na 3 uur stevig doorstappen hadden we inmiddels al redelijk spijt van onze beslissing. Na 3,5 uur lopen kregen we de slappe lach omdat Mylène aangaf dat ze dacht krankzinnig te worden. Na 4 uur lopen wilde Mylène op elk bankje wat we tegen kwamen zitten. Maar dat mocht niet van mij. Doorlopen want als je gaat zitten kom je niet meer overeind om verder te gaan. Na 4,5 uur zagen we het kerkje weer. We hebben het toch maar mooi gered. De behoefte aan energie was groots. Dus een lekkere cola met een panini deed wonderen voor het humeur van mijn dochter. Inmiddels was het 5 uur en hebben we de rest van de route maar gelaten voor wat het was en zijn we terug naar het hotel gereden. Beetje gesloopt waren we wel.
Terug in het hotel waren we toch wel erg benieuwd naar hoe lang de wandeling was. Dus wat gegoogeld. We hebben bijna 20 km afgelegd om het grootste en ook mooiste meer van Slovenië. We hebben wat met meren en er omheen lopen (ik denk aan Noorwegen 1976 en Noorwegen 2012). Blijkt vaak toch net iets teveel van het goede te zijn. Mylène heeft zich in ieder geval voorgenomen zich nooit meer te laten verleiden voor een rondje om het meer. Tja..... Ik ben er al 3x ingestonken. Zou het denk ik zo weer doen.
In de reisdocumenten die we van de reisorganisatie hadden gekregen stonden een aantal routes die we konden doen, dus we hadden een leuke maar korte route uitgezocht waar een aantal leuke stops in zaten. Na het ontbijt ben een paar potjes pesten zijn we (dit keer met plu's) in de auto gestapt en op weg gegaan. Slovenië is een erg mooi land. Doet wel wat aan Noorwegen denken maar minder ruig. De eerste stop waar we aankomen is bij het meer van Bohinj. Er staat daar een heel klein schattig kerkje met mooie fresco's. Daar zijn we even binnen geweest om te bekijken. Iets verderop begon een wandelroute van ongeveer 1,5 uur waarvan we dachten dat het om het meer was. Na kwartiertje lopen kwamen we bij een eettentje en omdat het lunchtijd was hebben we daar een hapje gegeten. Hadden goede maar ook bijzonder grote hamburgers. Niet opgekregen zo groot. Nog even overleg of we de wandeling nu wel of niet zouden doen vanwege de andere activiteiten die er ook nog op de route lagen, maar uiteindelijk de fatale beslissing genomen het wel te doen.
Een prachtige wandeling langs een prachtig meer in een hele mooie omgeving. De regen was inmiddels gestopt. Echter na 2 uur lopen waren we pas aan de overkant van het meer. Er stond daar een mooi bord wat aangaf dat we net aan in de buurt van de helft van de wandeling waren. Hmmm dat was niet helemaal de planning. Maar we zijn natuurlijk echte bikkels en we waren nu toch al halverwege dus we gaan de wandeling afmaken ook. Zat trouwens niks anders op want terug was ongeveer net zo ver. Na 3 uur stevig doorstappen hadden we inmiddels al redelijk spijt van onze beslissing. Na 3,5 uur lopen kregen we de slappe lach omdat Mylène aangaf dat ze dacht krankzinnig te worden. Na 4 uur lopen wilde Mylène op elk bankje wat we tegen kwamen zitten. Maar dat mocht niet van mij. Doorlopen want als je gaat zitten kom je niet meer overeind om verder te gaan. Na 4,5 uur zagen we het kerkje weer. We hebben het toch maar mooi gered. De behoefte aan energie was groots. Dus een lekkere cola met een panini deed wonderen voor het humeur van mijn dochter. Inmiddels was het 5 uur en hebben we de rest van de route maar gelaten voor wat het was en zijn we terug naar het hotel gereden. Beetje gesloopt waren we wel.
Terug in het hotel waren we toch wel erg benieuwd naar hoe lang de wandeling was. Dus wat gegoogeld. We hebben bijna 20 km afgelegd om het grootste en ook mooiste meer van Slovenië. We hebben wat met meren en er omheen lopen (ik denk aan Noorwegen 1976 en Noorwegen 2012). Blijkt vaak toch net iets teveel van het goede te zijn. Mylène heeft zich in ieder geval voorgenomen zich nooit meer te laten verleiden voor een rondje om het meer. Tja..... Ik ben er al 3x ingestonken. Zou het denk ik zo weer doen.
:-):-)