Reis naar Potsdam 31-7-2016

Zo, daar gaan we dan eindelijk. Op weg naar het oosten. We zijn door heel wat mensen verbaasd aangekeken wanneer we vertelde dat onze vakantiebestemming Polen is. Niet echt richting route du soleil (waar men overigens dit weekend slechts stil kon staan in hun kleine bakoventjes) maar Polen heeft toch best een prettig klimaat in de zomer. Laten we het zo zeggen. Ik heb mijn winterjas niet bij me en wel 3 korte broeken. Ik hoop dat ik het goed heb ingeschat. Het was prettig rustig op de weg en op wat enkele wegwerkzaamheden na konden we flink doorscheuren. Slechts een enkele audi kwam nog voorbij stuiven, maar al luid zingend met zijn tweeën (gelukkig hebben we redelijk dezelfde muzieksmaak) kwamen we rond 15 uur aan bij ons eerste hotel. Mooi, netjes, schoon, geen airco maar gelukkig wel een raam wat gewoon open kan, met een Frans balkonnetje. Dat is zo'n balkon waar je niet op kan zitten maar wel vanaf kan springen als je het niet meer ziet zitten. Je hebt er dus niks aan. Maar goed, onbelangrijk detail.
We hadden onze reisbenodigheden zo efficiënt mogelijk ingepakt. Een krat met boeken die in de auto kan blijven. Natuurlijk de blauwe minibar (waar zouden we zijn zonder dat ding. Beter is zelfs je af te vragen wat ik ben zonder dat ding, namelijk failliet als je de hotelminibars moet gaan aanspreken voor een verfrissing.) En een enorme grote groene tas met "de rest". Op wieltjes want het ding is loeizwaar. Maar het is idd efficiënt. We lopen nu in 1x met alles zo naar de hotelkamer, terwijl we vorig jaar 3x moesten lopen met allemaal kleine tasjes. We leren...

Nadat we de groene hutkoffer en de blauwe minibar hadden geïnstalleerd zijn we op pad gegaan. Geen zin om in het hotel te blijven hangen. Staat in een hele mooie omgeving(veel bomen, heel veel bomen, oké in een bos dus) maar verder niet veel te doen. Er werd ons afgeraden om met de auto naar Potsdam te gaan(geen parkeerplaats), maar op 700m was er een station waarvandaan om de 20 minuten een trein vertrok. Dus wij daar naartoe gelopen. Het station verkeerde in trieste staat. Soort vergane DDR glorie. Op spoor 1 reed idd nog een trein heen en weer eens per uur(hoe bedoel je om de 20 minuten?) En op spoor 2 groeide het onkruid welig. Verder alles dichtgetimmerd en versierd met graffiti.
De trein zou nog wel ff duren voordat hij kwam en na wat op een troosteloos leeg perron op een troosteloos bankje gezeten te hebben, kwamen we erachter dat er achter het station ook een bushalte en een S-bahn halte was. Die gingen iets frequenter naar potsdam. Dus ingestapt. Kaartje kopen bij de automaat. Aber naturlich konnen sie mit card bezahlen. Niet dus! Na dat ding bijna hooliganisch (woord bestaat niet, ik weet het, maar vind het een mooi woord) te lijf te zijn gegaan heb ik er een 10 eurobiljet ingepropt, die hij braaf naar binnen slurpte en vervolgens 2 kaartjes en wat wisselgeld weer uitspuugde. Gelukt. Pfff.

In potsdam zijn heel veel hele mooie gebouwen. Heel veel. We hebben wat rondgelopen en bekeken en zijn uiteindelijk lekker op een terrasje neergestreken voor een koel drankje en een hapje te eten. Daarna op zoek naar de brandenburger tor. Ja echt!.Wir haben auch einer, sprak de baliemedewerker in het hotel. We durfden niet terug te gaan voordat we hem bekeken hadden. Onderweg er naartoe ging het ineens plenzen van de regen. Hebben we maar even onder de jagertor geschuild. Samen met nog wat mensen. Gezellig hoor.

Na de brandenburger tor (meer een torretje) kwam de man met de hamer langs. Lekker terug naar het hotel en met de beentjes in de lucht en een boekje op schoot de dag afsluiten. Lekker hoor. Nog een versnapering uit de blauwe minibar. Life is good. Morgen gaan we terug. We weten nu hoe, waar, wanneer en waarmee, dus komt goed. Gaan we richting park sanssourcis met al die mooie paleizen.