De zeeverhalen

Vandaag vroeg ontbijten want om 8 uur worden we opgehaald voor een boottochtje in de baai van Samara om dolfijnen te spotten. De boot blijkt een bootje te zijn en de hele groep past niet in 1 bootje. De golven zijn vrij hoog en als we de baai uitvaren, begint bij Mylène al een fikse hoofdpijn op te komen. Paracetamol gegeten. Hopen dat het helpt. Als we een beetje uit de kust zijn zien we een schildpad zwemmen. Mooi mooi. niet veel later zien we dan ook de dolfijnen. Het is echt een waanzinnig leuk gezicht om die te zien zwemmen. Mylène heeft nog een paar foto's genomen en wat dolfijnen gezien, maar daarna begon ze steeds groener uit te slaan en in plaats van dolfijnen kijken werd het als snel dolfijnen voeren. Haar ontbijtje lag inmiddels in de zee. De avond ervoor had het wat geregend en er was een storm op de oceaan. Daardoor was het water redelijk troebel. Helaas voor ons (behalve voor Mylène) konden we daardoor niet snorkelen. Jammer, maar het is niet anders. Mylène wilde maar één ding. Zo snel mogelijk weer vaste grond onder haar voeten, dus iets eerder dab gepland zijn we weer teruggegaan. Zodra ze weer zand onder haar voetjes kreeg, kreeg ze weer een normale kleur en ook weer wat praatjes. Dit doet ze dus nooooit meer. Duidelijk :-)

Daarna zijn we doorgegaan naar het Strand van Samara. Bij een gezellig restaurantje aan zee gezeten en af en toe de zee in. De golven zijn lekker hoog, dus je kunt daar lekker in duiken en je door laten meevoeren. Zo leuk om te doen. Het water is wel heel erg zout. Je keel en ogen branden je gezicht bijna uit, maar dat mag de pret niet drukken. In de zon liggen om te zonnebaden is niet het meest verstandige om te doen. De zon is echt heel sterk en zelfs als je niet teveel in de zon zit, merk je al dat je aardig rap kleurt. Bij het strandtentje ook nog even lekker gegeten. We moesten vrij vroeg weer vertrekken omdat we om 6 uur opgehaald zouden worden om naar de schildpadden te gaan. We hopen natuurlijk een schildpad eitjes te kunnen zien leggen.

De reis naar het schildpaddenstrand was niet met onze eigen bus en chauffeur. De weg was nogal slecht, maar de chauffeur zette er lekker de sokken is. Ik had het idee dat we de Dakar aan het rijden waren. We moesten omrijden omdat het water te hoog stond om doorheen te rijden en uiteindelijk kwamen we na een uurtje dakarrally op de plek van bestemming aan.

Je mag absoluut geen lichten aan, alleen met een rood lampje schijnen. We hadden geluk dat er net een nest met kleine schildpadjes uit was gekomen, dus die hebben we de zee in zien gaan. Ook kwam er net toen we aankwamen een schildpad aan land om eieren te gaan leggen. We hebben gezien hoe ze met veel pijn en moeite het strand op kwam, een gat ging graven, haar eieren heeft gelegd, het gat weer dichtmaakte en vakkundig gelijkmatig dichtstampte en vervolgens weer terug de zee in ging. Bijzonder om te zien. Foto's maken was redelijk onmogelijk omdat het zo donker was, maar al met al was het wel een unieke ervaring vond ik.

Ook het in zee gaan van de kleintjes was leuk om te zien, We hadden echt geluk daarmee. Nu worden op de plek waar zij zijn geweest de nesten beschermd en voordat de schildpadjes weg kunnen, worden ze gewogen. Ook worden ze begeleidt naar de zee om te voorkomen dat ze door allerlei vogel en krabben worden opgegeten.

Vervolgens weer een Dakarrally terug naar het Hotel en zijn we na een klein afzakkertje lekker gaan slapen.

Al met al was het vandaag wel op het randje van overleven, maar gelukkig hebben we het ook deze dag weer gered.